Baran**

ελικόπτερα πετάνε στη γύρω περιοχή. Τώρα τελευταία σε χαμηλές πτήσεις..

Μα πάρα πολύ χαμηλές. Τόσο που τρίζει το σπίτι..

Μάλλον θα βρέξει..

It’s raining men!!

Είδα έναν άντρα να πέφτει, μα δεν πρόλαβα να κάνω μία ευχή..

Αδέρφια μου, αλήτες, ελικόπτερα..

**Baran (μπαράν - ιρανική λέξη) = βροχή.

Κωλο-baran = κωλόβροχο.
Κωλo-βaran = καμία σχέση – κωλοβάρεμα
Κωλόbαρον = (το γνωστό).

Debugging..

ερμηνεία: (debugging) ουδέτερο, το. Ελληνιστή "αποζουζουνισμός".

Intro – για τους αμύητους (έλα πες το, για τους άσχετους)

Όταν έμπαινε η πρώτη κολώνα της ΔΕΗ στην πλατεία Αμερικής, την ίδια ώρα στην Αμερική, έμπαινε η καθαρίστρια, σε ένα μεγάλο δωμάτιο όπου ήταν ο υπολογιστής. Οι κομπιούτερ τότε δεν ήταν προσωπικοί (Personal Computer), αλλά προσωπικού (Personnel Computer). Ο υπολογιστής σε μέγεθος δωματίου, μάζευε σκόνες, μυγάκια, ποντικάκια, ζουζούνια κτλ. Έτσι η καθαρίστρια τον αποζουζούνιζε – debugging.

εύκολο.. ανάσα..

Από τότε που η βιομηχανία πορνό μπήκε στους υπολογιστές, αυτοί έπρεπε να μικρύνουν. Έτσι σήμερα τείνουν στο μέγεθος της παλάμης όπου είναι και ο τελικός στόχος. Τώρα όμως η καθαρίστρια, δε χωράει να μπει στον υπολογιστή να τον αποζουζουνίσει, έτσι έμεινε χωρίς δουλειά και απλώς καθαρίζει τα πλήκτρα και το ποντίκι (mouse) αν και πλαστικό.

εύκολο.. ανάσα..

Ο όρος όμως debugging παρέμεινε και αναφέρεται στον κώδικα (πρόγραμμα) που τρέχει στον υπολογιστή ή οπουδήποτε αλλού. Καμιά φορά μπορεί να το δείτε να τρέχει στα γύφτικα ή στον τοπικό μαραθώνιο ή να τρέχει πανικόβλητο. Το ίδιο είναι. Αν προσπαθεί να τρέξει και δε μπορεί τότε κάτι τρέχει με το πρόγραμμα. Έτσι η εύρεση λαθών στον κώδικα είναι αυτό που λέμε debugging σήμερα.

δυσκολούτσικο.. 2 ανάσες..

Τα λάθη λοιπόν μπορεί να είναι 2 ειδών: συντακτικά π.χ "ο λάμπει ήλιος" και λογικά "αφού πεινάω βρέχει"

Προκείμενο

Μετά από εντατικούς και ενδελεχείς ελέγχους βρέθηκε ότι το παρακάτω κομμάτι κώδικα

T – A
C – G
C – G
C – G
A – T
G – C
T – A

(T = θυμίνη, Α = αδενίνη, C = κυτοσίνη, G = γουανίνη)

δεν έχει συντακτικά λάθη, παρά μόνο λογικά.

Εντοπίστηκε πολλές φορές στο DNA μου και είναι το κύριο κομμάτι που μου δημιουργεί τα βασικότερά μου προβλήματα.

Outro

Όποιος έχει τη λύση ας επικοινωνήσει. Όποιος έχει το ίδιο πρόβλημα επίσης ας επικοινωνήσει. Μπορεί να μαζευτούμε πολλοί και να πετύχουμε καμιά έκπτωση group (6 άτομα και άνω)..

Tatoo..

το ολόσωμο με γκόμενα σχέδιο tattoo, το απέρριψα αμέσως. Να την έχω πάνω μου κολλημένη για πάντα? Μωρέ τι μας λες!!

Άσε που θα ιδρώνει, θα θέλει ξύρισμα στα πόδια, στις μασχάλες, κρέμες, μανικιούρ, πεντικιούρ, κομμωτήρια, ρούχα, στολίδια κτλ.

Εντάξει δε λέω, είναι ωραίο να ‘σαι αγκαλιάζει μια γυναίκα, αλλά το τίμημα είναι μεγάλο. Άσε που τις πολλές αγκαλιές και τα μόνιμα φιλιά τα βαριέμαι. Κάποια στιγμή θα γράψω ένα τραγούδι για αυτό.

Τελικά έκανα tatoo στη γλώσσα ένα γραμματόσημο, και γύρω γύρω μαλλιά και τρίχες κατσαρές..

Αν κάποιος/κάποια έχει επίσης στη γλώσσα, tattoo με ψαλίδι, χτένα, λακ, φάκελο, καρτ ποστάλ, ας επικοινωνήσει..

η χελώνα που έτρωγε μπαρμπούνια..

"π*δάς που δεν π*δάς δεν πας για.."
"blogging??"
"όχι, για ψάρεμα!"

Αυτά μου είπε μια φωνή από το υπέρ-παρά-πέραν και την άκουσα.. Τώρα η φωνή ήταν? Τα ποτά ήταν? Εγώ μια φορά την άκουσα..

Άρχισα να π*δάω από τη χαρά μου, που επιτέλους είχα μία κάποια λύση. Πήγα και ρώτησα τους φίλους μου οι οποίοι ξέρουν από καλό ψάρεμα, καλό λάδι και πλυντήρια.. Αυτοί ξέρουν..

Μου δίδαξαν την τεχνική, king fu η οποία έχει ως εξής..

Δέρνεις το ψάρι. Πέφτει αναίσθητο στο βυθό της θάλασσας και το μαζεύεις.

Ξεκινάς να το χτυπάς λυπημένα και μετά αλύπητα, όσο και αν αυτό λυπάται..

Τα χτυπήματα πρέπει να γίνονται στο κεφάλι και στα πλευρά, ενώ η ολοκλήρωση της τεχνικής έρχεται με το γαργάλημα της ουράς..

* δεν ξέρω αν είναι "η", "ι" ή "το κάτι άλλο"..

Για την Αμαλία..

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»



(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)



«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»



(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)



Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.



Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.





Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.



Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.



«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»



(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)



Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:



«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»



Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:



* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ







ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.



* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ





ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.



Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων



(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").






ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ