Εφιάλτες..

άκουσα το κινητό να χτυπάει. Διάβολε!

Σηκώθηκα να δω ακριβώς τι έγινε. Είχε πέσει κάτω και είχε σπάσει. Σπάστηκα.

Είχε γίνει δύο κομμάτια - πρόσοψη και περιεχόμενο. Κομμάτια να γίνει σκέφτηκα και ξεκόλλησα το ψάρι από το ακουστικό.

"Αμάν ρε Τζίμη. Με έχεις γονατίσει. Όλο σε 090 παίρνεις και για στοίχημα. Ρε δεν έχω λεφτά να σου πληρώνω".

Το πέταξα πίσω στη γυάλα μαζί με την μπαταρία.

Άκουσα την πόρτα να χτυπάει. Δεν ψάρωσα. Αυτή την πόρτα ποτέ δε μπόρεσα να την καταλάβω. Τι βρίσκει με το να χτυπιέται μόνη της!; Γυναίκες,,

Τι εφιάλτης!

Ξύπνησα. Κοίταξα τη φωτογραφία μου πάνω στο κομοδίνο. Τη θυμόμουν να είναι έγχρωμη και όχι ασπρόμαυρη.

Πρώτα καθάρισα τη σκόνη από το πρόσωπό μου στην φωτογραφία, και μετά καθάρισα το πρόσωπό μου από τη σκόνη, στη φωτογραφία επίσης..

Ανασηκώθηκα.

Κατάλαβα αμέσως τι σχέση έχουν όλα αυτά, αλλά η αγορά της Porsche δημιουργούσε κενά στη σκέψη μου.

Tο τιμολόγιο λίγο πριν ανοίξω τα μάτια μoυ τα έλεγε όμως όλα:

"Τα όνειρα είναι τσάμπα, αλλά κοστίζουν"..

Αν ο βραδινός μουσακάς ευθύνεται για τους εφιάλτες που ζω το βράδυ, τότε η πρωινή calzone ευθύνεται για τους εφιάλτες που ζω τη μέρα;;

Quiz μαγειρικής..

βρείτε τη σχέση των δύο παρακάτω φωτογραφιών και κερδίστε μία δωροσυσκευή (ΛΑΜΠΑΤΕΡ)..

Για τη δική σας βοήθεια παραθέτω σχόλιο.

12 παϊδάκια, από 9 με 13 λεπτά

12 παιδάκια, από 9 με 13 χρόνια

Απάντηση:
φωτό 1: χύτρα ταχύτητος
φωτό 2: μήτρα ταχύτητος (χαχα)

4m2..

Μετά από μελέτη ενός έτους διαπιστώθηκε ότι:

"Το ασανσέρ και οι εταιρίες έχουν δεσμούς που πηγαίνουν πολύ πίσω στο χρόνο.

Τόσο η εφεύρεση του ανελκυστήρα, γύρω στο 1823, όσο και η ανάπτυξη των εταιριών, γύρω στον 19ο αιώνα, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες. Οπότε είναι προφανές ότι το ασανσέρ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των επιχειρήσεων.

Είναι ο κύριος δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των τμημάτων της εταιρίας και της επαφής της με τον έξω κόσμο. Άρα η διακοπή λειτουργίας του ασανσέρ, θα είναι μια γροθιά στο στομάχι για τις εταιρίες.

Η ανάληψη μιας τέτοιας δράσης (κατάληψης) από ένα άτομο και μόνο, απαιτεί ένα χώρο περιορισμένο και ελεγχόμενο όπως το ασανσέρ."

Σύμφωνα με άλλη μελέτη, το εσωτερικό του ασανσέρ, ο χώρος του θαλάμου και όχι ο ψυχικός κόσμος, είναι ιδανικός τόπος για αφισοκόλληση, το οποίο έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την είσοδο των πολυκατοικιών..

το να σκέφτεσαι είναι μεγάλη αρρώστια. ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ..

Σκύλα και Χάρυβδη..

Το κόλπο ήταν στημένο και στα μέτρα μου. Θα έβγαινα με το γκομενάκι από τα παλιά – προσπάθεια νο. μεγάλο, και στο γυρισμό θα μας την έπεφτε ένας Ινδός βαλτός με κουκούλα και πλαστικό πιστόλι.

Ήταν το σχέδιο απελπισίας μπας και τη συγκινήσω.. Θα έμπαινα μπροστά και κάνοντας τις διαπραγματεύσεις στο τέλος θα του έδινα ήρεμα ό,τι ζητούσε. Ύστερα μπούρου μπούρου μπούρου μπούρου θα της εξηγούσα πόσο ήρωας ήμουν.

Γιατί ως γνωστόν και αποδεικτέον μία γυναίκα για να ξέρει τι θέλει, πρέπει κάποιος να της πει τι είναι αυτό που θέλει..

Βγαίνουμε ωραία και καλά και στο γυρισμό καθώς περπατάμε μας την πέφτει. Ζητάει τα παπούτσια Τον κοιτάω. Το μπουφάν δεν το θες; Φέρ’ το και αυτό. Του το δίνω.

Τον ξανακοιτάω. Βρε δε γαμιέται σκέφτομαι. Του χώνω μια κλοτσιά και μία γροθιά στο στομάχι. Πέφτει κάτω, παίρνω το μπουφάν και φεύγω.

Του το χρωστούσα του πούστη.. (το πορτοφόλι του πάλι δεν έχει λεφτά)


στα γρήγορα: λανθάνουσα πραγματικότητα.