ως διαδραστικό άτομο που είμαι, επηρεάζομαι. Τι να κάνουμε. Άλλες φορές θετικά και άλλες αρνητικά.
Το θετικό κομμάτι το έχουν αναλάβει οι φίλοι και οι φίλες. Όχι απαραίτητα πως γίνομαι καλό παιδί. Αν γινόμουν θα πήγαινα στο κατηχητικό. Αντιθέτως κωλόπαιδο γίνομαι του κερατά. Βγάζω από μέσα μου κάθε αποθυμένο, και το φτύνω στα μούτρα του κάθε καριόλη μαλακοπίτουρα, και της κάθε κακογαμημένης γκόμενας. Για αυτό και είναι φίλοι μου, γιατί τους/τις γουστάρω και όταν είμαστε μαζί είμαι κάπως αλλιώς. Πιο απελευθερωμένος και πιο ακομπλεξάριστος από ότι συνήθως. Λίγο σπρώξιμο χρειάζομαι αδερφάκι μου, αλλιώς δε βγαίνω. Η φωτιά για να ανάψει το σπίρτο περιμένει. Αν δεν έρθει δεν τα καταφέρνει, αλλά βρίσκεται εκεί και ελλοχεύει τη στιγμή. Η επιρροή τους κρατάει καιρό ξεθυμαίνοντας βραδέως. Όταν τελειώσει το υγρό του αναπτήρα τότε τον πούλο στο μπαούλο. Πρέπει να με φορτίσεις πολύ - μα πάρα πολύ, για να ανάψω και να βάλω σε όλα φωτιά. Να σε ξεφτιλίσω μέχρι αηδίας για σε είδα το πρωί και μου την έσπασες, έτσι μόνο και μόνο γιατί πέρασες από μπροστά μου. Που ξέρεις μπορεί να θυμήθηκα κάτι για σένα, που δε στο είπα τότε και ποτέ και δε σου είπα επίσης πόσο καριόλης ήσουν. Γιατί να ξέρεις ότι αν και έχω τεράστια ανοχή και υπομονή, έχω και πολύ καλή μνήμη. Μέσα στα σκατά έχω και κάτι καλό.
Το αρνητικό κομμάτι το έχουν αναλάβει οι υπόλοιποι. Αυτοί που δεν ανήκουν στην κατηγορία φίλος/φίλη. Είναι οι έτσι για να βρισκόμαστε, οι για να περνάει η ώρα, οι εσύ μου έλαχες (κι αν σου κάτσει? ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ?!!? ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ?!?!), και άλλοι πολλοί τέτοιοι. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να προαχθούν στην πρώτη παράγραφο του κειμένου, αλλά συνήθως μυρίζεσαι από την αρχή που ανήκει κανείς. Ασυνείδητα κρατάς μία επιφυλακτική στάση στην αρχή, και ο χρόνος σε οδηγεί. Το πρώτο klik σπάνια βγαίνει λανθασμένο. Ε, αυτοί είναι η χειρότερη επιρροή. Φορτίζεις, φορτίζεις, φορτίζεις –είναι να μη φορτίζεις με αυτά που συμβαίνουν? Αλλιώς δε είσαι τίποτα άλλο από μία βδέλλα που παρασιτεί. Ρε παιδί μου, γαμώ την ανοχή και την υπομονή μου, θέλω να τα βγάλω από μέσα μου αυτά τα γαμημένα. Αλλά οι καριόληδες δε βοηθάνε. Και να ‘ταν μόνο αυτό? Εκτός τούτου, σου βάζουν και άλλα. Σε ποτίζουν με τη μαλακία τους. Προσπαθούν να σε κάνουν σα τα μούτρα τους. Πώς να αντισταθείς? Αφού δεν έχεις που να πας. Τι να κάνουμε πέσαμε στην περίπτωση που πρέπει πρώτα να σας αντιμετωπίζω και μετά να προχωρήσω.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.. Γάμησέ τα. Αλλά θα τα καταφέρω, γιατί οι φίλοι μου είναι και τα πρώτα παιδιά και που θα πάει θα ξεκλειδώσω γαμώ την κούτρα μου γαμώ..
Τώρα τελευταία έχω γίνει πολύ μαλάκας. Μήπως τελικά κάνω παρέα με μαλάκες???..
Πι.ες: δες και το παρακάτω link. Είναι με τη ευγενική αχορηγία του vatraxokoritsou. Το θέμα είναι σχετικό. Δεν την ρώτησα, σιγά μη τη ρωτήσω, ας μου κάνει μήνυση, είναι χρόνια μόδα. ΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΒΟΥΝΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ..
Το θετικό κομμάτι το έχουν αναλάβει οι φίλοι και οι φίλες. Όχι απαραίτητα πως γίνομαι καλό παιδί. Αν γινόμουν θα πήγαινα στο κατηχητικό. Αντιθέτως κωλόπαιδο γίνομαι του κερατά. Βγάζω από μέσα μου κάθε αποθυμένο, και το φτύνω στα μούτρα του κάθε καριόλη μαλακοπίτουρα, και της κάθε κακογαμημένης γκόμενας. Για αυτό και είναι φίλοι μου, γιατί τους/τις γουστάρω και όταν είμαστε μαζί είμαι κάπως αλλιώς. Πιο απελευθερωμένος και πιο ακομπλεξάριστος από ότι συνήθως. Λίγο σπρώξιμο χρειάζομαι αδερφάκι μου, αλλιώς δε βγαίνω. Η φωτιά για να ανάψει το σπίρτο περιμένει. Αν δεν έρθει δεν τα καταφέρνει, αλλά βρίσκεται εκεί και ελλοχεύει τη στιγμή. Η επιρροή τους κρατάει καιρό ξεθυμαίνοντας βραδέως. Όταν τελειώσει το υγρό του αναπτήρα τότε τον πούλο στο μπαούλο. Πρέπει να με φορτίσεις πολύ - μα πάρα πολύ, για να ανάψω και να βάλω σε όλα φωτιά. Να σε ξεφτιλίσω μέχρι αηδίας για σε είδα το πρωί και μου την έσπασες, έτσι μόνο και μόνο γιατί πέρασες από μπροστά μου. Που ξέρεις μπορεί να θυμήθηκα κάτι για σένα, που δε στο είπα τότε και ποτέ και δε σου είπα επίσης πόσο καριόλης ήσουν. Γιατί να ξέρεις ότι αν και έχω τεράστια ανοχή και υπομονή, έχω και πολύ καλή μνήμη. Μέσα στα σκατά έχω και κάτι καλό.
Το αρνητικό κομμάτι το έχουν αναλάβει οι υπόλοιποι. Αυτοί που δεν ανήκουν στην κατηγορία φίλος/φίλη. Είναι οι έτσι για να βρισκόμαστε, οι για να περνάει η ώρα, οι εσύ μου έλαχες (κι αν σου κάτσει? ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ?!!? ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ?!?!), και άλλοι πολλοί τέτοιοι. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να προαχθούν στην πρώτη παράγραφο του κειμένου, αλλά συνήθως μυρίζεσαι από την αρχή που ανήκει κανείς. Ασυνείδητα κρατάς μία επιφυλακτική στάση στην αρχή, και ο χρόνος σε οδηγεί. Το πρώτο klik σπάνια βγαίνει λανθασμένο. Ε, αυτοί είναι η χειρότερη επιρροή. Φορτίζεις, φορτίζεις, φορτίζεις –είναι να μη φορτίζεις με αυτά που συμβαίνουν? Αλλιώς δε είσαι τίποτα άλλο από μία βδέλλα που παρασιτεί. Ρε παιδί μου, γαμώ την ανοχή και την υπομονή μου, θέλω να τα βγάλω από μέσα μου αυτά τα γαμημένα. Αλλά οι καριόληδες δε βοηθάνε. Και να ‘ταν μόνο αυτό? Εκτός τούτου, σου βάζουν και άλλα. Σε ποτίζουν με τη μαλακία τους. Προσπαθούν να σε κάνουν σα τα μούτρα τους. Πώς να αντισταθείς? Αφού δεν έχεις που να πας. Τι να κάνουμε πέσαμε στην περίπτωση που πρέπει πρώτα να σας αντιμετωπίζω και μετά να προχωρήσω.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.. Γάμησέ τα. Αλλά θα τα καταφέρω, γιατί οι φίλοι μου είναι και τα πρώτα παιδιά και που θα πάει θα ξεκλειδώσω γαμώ την κούτρα μου γαμώ..
Τώρα τελευταία έχω γίνει πολύ μαλάκας. Μήπως τελικά κάνω παρέα με μαλάκες???..
Πι.ες: δες και το παρακάτω link. Είναι με τη ευγενική αχορηγία του vatraxokoritsou. Το θέμα είναι σχετικό. Δεν την ρώτησα, σιγά μη τη ρωτήσω, ας μου κάνει μήνυση, είναι χρόνια μόδα. ΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΒΟΥΝΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ..
No comments:
Post a Comment