όπως σε μια παρτίδα σκάκι, η αρχή είναι γνωστή. Η παρτίδα όμως είναι BLIND.
Πιόνια δεν υπάρχουν στη σκακιέρα, ούτε οι κινήσεις γράφονται σε χαρτί. Κοιτάς τη σκακιέρα, λες την κίνησή σου, και κρατάς στο μυαλό τη θέση του κάθε κομματιού.
Πιόνια δεν υπάρχουν στη σκακιέρα, ούτε οι κινήσεις γράφονται σε χαρτί. Κοιτάς τη σκακιέρα, λες την κίνησή σου, και κρατάς στο μυαλό τη θέση του κάθε κομματιού.
Το τέλος είναι επίσης γνωστό. Κάποια στιγμή μαθαίνεις και το πότε..
παίζουν τα λευκά.
26 κινήσεις ΜΑΤ.
26 κινήσεις ΜΑΤ.
Όπως σε μια παρτίδα σκάκι, αυτό που πάντα λείπει είναι η μέση..
15 comments:
μεσες, ακρες...
Λείπει για να το συμπληρώσουμε εμείς όπως γουστάρουμε!Σκέφτεσαι να ήταν και αυτή προκαθορισμένη...?Α πα πα!
Τώρα πάω να ρωτήσω τον μπαμπά μου λεπτομέρεις για το post...Παίζει μανιωδώς σκάκι ;-)
Την αρχή την αποφασίζεις, το τέλος το προδιαγράφεις, η μέση όμως?
Εκεί σε θέλω!
Σε απασχολεί κάποια μέση ή κουβέντα να γίνεται?
Για το σκάκι μιλάμε ή το επεκτείνουμε??? Περιμένω να δώ πως θα πάει η κουβέντα και μετά θα κεντήσω...
Η ανθρωπότητα η ίδια βρίσκεται κάπου στη μέση του παιχνιδιού. Την αρχή αυτής της φοβερής παρτίδας την ψάχνουν οι επιστήμονες, το δε φινάλε μπορεί να είναι και ξαφνικό. Με το άτεχνο παιξιμό μας να πάμε μόνοι μας και να γίνουμε ματ.
Γιατί η μέση της παρτίδας στο σκάκι, ισούται με την κβαντική απροσδιοριστία...
Πως το έλεγαν παλιά "γεννήθηκα χωρίς να θέλω θα πεθάνω χωρίς να θέλω αφήστε με τουλάχιστον να ζήσω όπως θέλω" , η αρχή και το τέλος δεδομένα, το ίδιο το παιχνίδι είναι η ουσία και όλη η πορεία από την αρχή ως το τέλος κι ας μην γελιόμαστε ο αντίπαλος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός...
(an205.blogspot.com/2007/02/blog-post_833.html)
Μαρία με τις λεμονόκουπες, εντός εκτός και επί τα αυτά..
Δεμόνια, μόλις μου έδωσες τη λύση.. ;~)
Αστάρτη, τώρα που έπιασε άνοιξη, έχουν πιάσει όλες οι κοπελ-ίτσες/άρες κα βγάζουν τη μέση τους έξω. Όχι πως τον υπόλοιπο χρόνο δεν το κάνουν. Είναι μία που έχει βγάλει τη μέση της έξω και έχω χάσει τα μυαλά μου. Αυτή η μέση με απασχολεί..
Πατσιούρι, το επεκτείνουμε, γιατί άμα σου τη δώσει στην τελική, το σκάκι το γυρνάς και παίζεις τάβλι, ή το διαλάς τελείως, αβασάνιστα..
Σωκράτη, έτσι. Το 26 μπορεί να γίνει 8..
Ανασάζι, το μόνο που ξέρω είναι 1 + 1 = 1..
Αν205, (και) το σκάκι είναι όπως οι γυναίκες. Την αρχή την ξέρεις, το τέλος το ξέρεις, η μέση λείπει..
Στην ΑΡΧΗ είσαι αισιόδοξος και πιστεύεις ότι σήμερα θα περάσει το λεωφορείο (της Λευκωσίας) στην ώρα του. Κάπου στη ΜΕΣΗ της ατελείωτης αναμονής, συνειδητοποιείς πόσο μαλάκας είσαι που και πάλι περιμένεις μάταια. ΄Ετσι, στο ΤΕΛΟΣ καταλήγεις να περπατάς με τα πόδια μία απόσταση 3Km στους 31C.
(Γρίνια)
Καλημέραααααααααα
Σκέψου οταν θα πιάσουν οι τρελές ζέστες και οι κοπελ-ίτσες/άρες αρχίσουν να βγάζουν και άλλα.
Κάθε μέρα και με μια καινούρια παρτίδα σκάκι σε βλέπω.
Στήθος με στήθος προβλέπονται οι μάχες!
εγώ όταν παίζω σκάκι και τσαντίζομαι παίρνω τη σκακιέρα και φεύγω.
Μμμ ενδιαφέρον ακούγεται αν και δεν το κατανοώ πλήρως...
Εγώ πάντως το μεγαλύτερο καυγά με τον καλύτερό φίλο μου τον έχω ρίξει για μια παρτίδα σκάκι!
(Έτσι όπως ακούγεται είμαστε για λύπηση...)
Δε μου λες βρε; Σε έχει τρελλάνει μια μέση μιας κοπελίτσας που την έχει βγάλει έξω τώρα που πιάσαν οι ζέστες; Βρε μπας και είσαι ο Δράκος της Κοιλιάς;..
(Δες την ερώτηση 2, πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο!)
Αλλά θα μου πεις εσύ μάλλον είσαι ο Δράκος της Μέσης...
;-D
Και ο Αριστοτ΄λης θα μας πέσει βαρύς τέτοια ώρα, "μεσότης " φίλε, τόνους βιβλία είχε γράψει ο έρμος, κάντου μία αναφορούλα, ψυχικό ρε σύ!
Όσο για τάβλι, φεύγουμε από τη μεσότητα και πάμε Ηράκλειτο, τα πάντα ρεί...
Και αφού με πήγες στην
χαρακτηριστική ιστορία με το τάβλι, ας πω και γω σαν το μεγάλο ταβλαδόρο του παλιού καφενείου: ξέρεις ή να σου μάθω; Για σκάκι μιλάω.
Αντίθετα για τη ζωή, δεν ξέρω τίποτα. Θα μου μάθει κανείς;
Και για την μέση της κοπέλας και ό,τι άλλο ακτινοβόλο διαθέτει που σε θαμπώνει, τι να λέμε τώρα γι'αυτήν την εκρηκτική ομορφιά των γυναικών;
Nobody, αν ανακαλύψεις διασχίζοντας τα χωράφια και όχι περπατώντας το στρωμένο δρόμο..
Αστάρτη, στριπτ σκάκι..
Λαζίνιο, ειδικά αν η σκακιέρα δεν είναι δικιά σου. Το καλύτερο..
Μάξιμε Καίσαρα, εγώ ειδικεύομαι άλλού, πιο χαμηλά (μέση)
Πατσιούρι, τα πάντα γκρι..
Σωκράτη, λίγο φρεσκάρισμα το θέλω (στο σκάκι), και πολλά ιδιαίτερα (στις μέσες)..
Post a Comment